zaterdag 25 januari 2014

Een onverwachte avond achter de naaimachine….en wat het opleverde...


Vandaag hadden we een verjaardag van een van onze nichtjes. Mijn oudste dochter  Eileen en zij zijn allebei 12, en logeren geregeld bij elkaar. Onverwacht bleef mijn dochter daar vandaag ook logeren. En liepen we met zn vijven naar de auto. Op het moment dat wij in de auto waren ingestapt vroeg mijn zus of ook Olaf wilde logeren, en dan bij zijn neefjes. Nou dat hoefde ze geen tweede keer te vragen, natuurlijk wilde hij dat! Zomaar, in een opwelling. Wat een feest!!

Zodoende hadden we een rustige avond hier thuis! De twee jongsten hadden snel gekozen wat zij graag wilden eten, het werden een boterham voor de een, en poffertjes voor de ander. Smullen!

En ik kon al vroeg achter m'n naaimachine. Ik wilde graag verder werken aan mijn lapjesdeken. Uit allerlei oude overhemden en stoffen die ik nog had liggen heb ik lapjes geknipt. De overhemden zijn van mijn man geweest maar vooral waren er overhemden van mijn kort geleden overleden vader bij. Een bijzondere deken dus voor mij. Van alle verschillende lapjes heb ik vanavond een vrolijke deken kunnen naaien. Ik heb zelfs een oude pyjama broek van mijn dochter gebruikt. Als achtergrond heb ik een bij de kringloop gekocht 1 persoonslaken gebruikt. En de bies rondom knipte ik uit een lap die hier wel een jaar over de bank heeft gehangen.



Tijdens het naaien heb ik steeds met mn nagel de stiknaden aan de achterkant van de stiksels uitgevouwen, een trucje wat ik leerde op de Mode en Kleding opleiding die ik na de HAVO deed.

Heel bijzonder om zo met de lapjes bezig te zijn! De overhemdlapjes van mijn vader ruiken nog naar hem, ofwel naar het wasmiddel wat mijn moeder gebruikt. Natuurlijk komen er dan herinneringen boven. Het groene streepje, de rode streep en de lichte ruit zijn alle drie overhemden van mijn vader geweest. Het bloemstofje is van het laken van de kringloop.


In eerste instantie wilde ik een groot kleed maken, ik had gedacht aan een 1 persoonsmaat voor een dekbed, qua maat. Maar toen ik alle lapjes aan elkaar had, vond ik het wel erg groot! Dat is helemaal niet fijn in de bank, tijdens het lezen of tv kijken. Ik heb de lap bijna door midden moeten doen, om een handige maat te krijgen, maar goed nu is het wel veel handzamer! Ik weet zeker dat het een fijne deken wordt om onder te kruipen! 

Op een aantal lapjes zit nog een borstzak, ook heb ik leuke details uit een overhemd van mijn man gebruikt. Op bovenstaande foto zie je goed hoe de bies geworden is. Mijn avond is goed besteed, dank je wel Anne voor het meenemen van Olaf! En ik hoop dat hij lekker slaapt….
 Willemien

5 opmerkingen:

  1. Mooi joh! En ook prachtig de stoffen die er in verwerkt zijn... Stoffen met een herinnering... Ik ben zelf ook bezig met zo'n lappendeken, maar ik vind het nog een hele klus. Maar goed, elke keer een stukje en het komt vanzelf goed. Ik geniet er wel van om er mee bezig te zijn. gr. Hennie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. super mooi, Willemien! Wist niet dat je daar mee bezig was. Wat fijn om zo'n mooie deken te kunnen maken van deze stoffen, ik herken ze ook gelijk! (love!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. super, wat heerlijk om die deken dan lekker bij je te hebben!
    Heb je die opleiding niet afgemaakt, of daarna nog de leraren opleiding gedaan?
    gaaf hoor!
    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen