Topjes voor bijna niks, gezonde boodschappen en het haar eraf!

Na een heerlijke dag waarbij ik lunchte met een vriendin die me verwende met een superleuk kadootje, ben ik lekker achter de naaimachine gekropen.
Ik liet haar vandaag al trots mijn nieuwste stofjes zien waarvan ik van plan was om een topje voor mijn middelste dochter te maken. En het is niet 1 topje geworden maar terwijl ik alles bij elkaar zocht, bedacht ik dat het best twee topjes konden worden. Dus nu hebben alle twee mijn jongste dochters er eentje. Ik heb de een wat groter gemaakt dan de ander want er zit ruim twee jaar tussen de meiden. En ik ben er blij mee! Beide stofjes kocht ik voor 2,15 euro  per lapje, en het kant en blauw-witte rozen band had ik nog liggen… Dat is leuk naaien!!

 

Gisteren deed ik al uitgebreid de boodschappen voor deze week, en wat is het heerlijk boodschappen doen als je bewust op suikervrije artikelen let. Ja, ik weet dat er wel suikers in fruit zitten, maar die suikers eten we wel… Ik had echt maar 1 zak chips, verder vooral groente, fruit, noten, zaden, vlees en vis. Wat een rijke band was dat vol met lekkers. Ik geniet daar echt van, en als ik dan zoals vandaag een soepje van bleekselderij sta te maken, zonder pakjes en zakjes, dan ben ik echt blij dat we de keus hebben gemaakt om gezonder te gaan leven. We vinden het allebei fijn, en merken ook dat onze kinderen niet meer vragen om snoep, nou ja, bijna niet meer. En dat als we zeggen dat bijvoorbeeld 1 bakje chips genoeg is, dat ze dat dan makkelijker accepteren. Dat had ik van tevoren niet bedacht, maar door het volkoren brood, de fruit en groenten die we ze meer geven en ik zal maar zeggen het volwaardiger voedsel, hebben ze minder behoefte aan snoep. De suikers die ik ze wel geef, komen vooral uit honing. Maar dit doen we ook niet onbeperkt, wel door bijvoorbeeld yoghurt of thee.

En eerlijk is eerlijk, op brood mogen ze nog wel hagelslag, nutella en er staat nog een pakje gestampte muisjes. Met vier kinderen is het voor mij financieel niet haalbaar om zulk broodbeleg iedere week bij een natuurvoedingswinkel te kopen. Dus helemaal suikervrij zijn zij niet. Ik eet het zelf overigens niet.

Vandaag was ook mijn thuiskapper er, altijd fijn om even tijd voor jezelf te hebben terwijl je lekker met de kapper kletst en zij ervoor zorgt dat je er  weer mooi bijloopt. Ik werd in de kleur gezet, en de jongste drie werden geknipt. Bij mijn een na jongste dochter ging er een heel stuk af, dat wilde ze graag. En het is een heerlijk fris koppie geworden. Wat valt dat haar weer mooi, zo'n stuk korter, ik schat dat het wel is gehalveerd!!

Fijn weekend allemaal! groetjes Willemien

Een leuk mailtje,

van een vriendin/oud collega uit onze vorige woonplaats kreeg ik deze week een lief mailtje. Ze informeerde naar ons, maar had ook iets erg leuks te melden. Ik stuurde afgelopen kerst kerstkaartjes die ik zelf maakte en ook deelde op dit blog. En omdat ik zelf ook van kleine verrassingen houd, stopte ik in de zakjes op de kaarten een aantal zaden van onze zelf die zomer ervoor gezaaide Lathyrus. En zij had ze ook echt gezaaid en liet weten dat ze er zo blij mee was en dat ze genoot van het voorjaar…. Heel erg leuk en speciaal om dat te horen! Soms hoor je niets van zulke dingen en nu heb ik echt iemand blij kunnen maken, en ook heel bijzonder, straks bloeit er in haar tuin onze Oud-Beijerlands Lathyrus….. Een klein stukje van mij bij mijn vriendin in de tuin.
Heel bijzonder!

Ze voegde deze foto toe aan de mail~: (en links op de foto zie je mijn kerstkaartje…)
Groetjes Willemien

Over yokidrink, 

vrijdagavond opblijfavond en een nieuwe aanwinst….

Vandaag ontdekte Giulia een nog niet opgeruimde fles yokidrink in de voorraadkast. Met glim-ogen kwam ze zeggen terwijl we de tafel dekten voor het eten dat die fles er nog stond. En hoe dat toch kon…na zoveel weken geen suiker. Natuurlijk wist ik wel dat we nog een fles yoki hadden staan, maar ik had hem inderdaad nog niet opgeruimd. Ze dronk tot een paar weken terug iedere dag een glas yoki, terwijl wij verder allemaal halfvolle melk drinken. Ik was echt in de veronderstelling dat ze echt geen melk lustte. Tot op een dag bleek dat ze dat prima lust, en er dus geen echte reden meer was voor de yoki.  Maar ja, wel heel lekker natuurlijk als je er zoveel van houdt. Door onze keus voor suikervrij, was ze al een aantal weken aan de melk. En toen kwam de grote vraag: Of ze dan nu wel die fles nog leeg mocht drinken…( ja, een glas per dag…) Nou, met een snik kwam het eruit, Ja ze wilde HEEL graag die yoki, nou, zei ik, toe maar dan. Het geluk op het kleine meisjes gezichtje, eigenlijk ontroerend, en ik denk dat ik haar niet blijer had kunnen maken….
Toch bevalt het suikervrije ons erg goed. We merken dat de kinderen meer eten, niet meer om snoep vragen, en als ze iets lekkers krijgen, accepteren ze ook dat het vaak iets gezonds is. (komkommer, appel, rijstwafel met smeerkaas..)

Gisteravond was het voor onze kinderen hun wekelijkse opblijfavond. Meestal maken we er een avond met spelletjes of knutselen van. En omdat papa een avond moest 'werken' (lees opera bezoeken en uit eten..) had ik bedacht om met ze te gaan naaien. Eerst lapjes gekocht bij een gezellig stoffenwinkeltje waar ik vroeger zelf een zaterdagbaantje had, en daarna aan de slag. Zorgenvriendjes wilden ze maken, net als in de reclame op tv. Een rits als mond, en je schrijft je zorgen op een briefje, dan eet het vriendje je zorgen weg, het was een heerlijke opblijfavond zo! Na het naaien werd er nog voor oma geknutseld, die wordt binnenkort 60.

Toen ik de jongste meisjes nog even op de wc zette aan het eind van de avond toen ik zelf naar bed ging, keek ik in een van de bedden waar het zorgenvriendje lag, maar het lag er niet meer. Vanochtend bleek dat ze haar zelf bedachte vriendje te eng vond, de wenkbrauwen waren zo boos…. toch fijn dat we dan een tornmesje kunnen pakken en het boze eraf kunnen halen! En nu ging haar vriendje mooi wel het bed mee in vanavond! En de eerste briefjes zijn geschreven. Of we maar weer snel in IJsselmuiden kunnen gaan wonen, zodat Giulia weer met haar vriendinnetje kan spelen. Tja, sommige zorgen zullen helaas blijven, ook al eet je zorgenvriendje ze op. Sorry Giulia!

Een nieuwe aanwinst is mijn biaisband maker, heel handig maak je zelf van stof biaisband. En dat gebruik ik vaak omdat ik vaak als kraamkadootje slabbetjes naai. En als je een bijpassend biaisband wil, is het zo gepiept, vooral als je meteen na het vouwen je strijkijzer over de vouwen heen haalt. Het was niet goedkoop vond ik (14,95)  maar ik denk dat ik er veel plezier van ga hebben!

 

Vandaag had ik een fijne hulp die de jongste twee meiden lekker kwam vermaken, eerst naar de kinderboerderij en daarna nog spelletjes doen. Het was nog maar de tweede keer dat ze er was maar ze lijkt al heel vertrouwd. En dat is superfijn! Zo kon ik lekker in huis aan de slag met de was en de badkamer. Niet dat dat mijn grootste hobby is, maar door eerst dat te doen, vond ik dat ik wel lekker achter de naaimachine mocht daarna…

Dus kwam er een jurkje onder vandaan die meteen gekeurd moest worden door Giulia. Ze heeft zelf de stof gekozen bij Lucien op de markt, echt niet mijn keus qua print, maar het resultaat is wel echt zoals ze gedacht had, en ik vind  het toch een leuk jurkje geworden….Even gek doen voor de foto…

 

Nu genieten van het weekend! 

groetjes Willemien

Na een druk weekend de boel weer op orde te brengen…

maar eerst terugblikken op de vrouwendag...

Afgelopen weekend was de vrouwendag van onze gemeente waarbij ik in de organisatie zat en mocht meedenken en voorbereiden. Daar gaf ik samen met mijn zus Maaike een workshop aan zo'n 30 enthousiaste vrouwen. We combineerden textiel en papier en maakten een hart van een verbogen ijzeren stomerij kledinghanger. Die pimpten we met stof, roosjes, vogeltjes en er kwam een mooi label in te hangen met zo je wilde een bijbelse tekst of bemoediging. De stoffenstapel die ik mee had genomen is mooi geslonken… En iedereen was lekker bezig, af en toe was het zelfs heel rustig en iedereen concentreerde zich op het naaien of plakken. Ongelooflijk toch in een zaal met 30 vrouwen bij elkaar! Het was een mooie dag en er waren fijne gesprekken. Terwijl je elkaar iedere week tijdens de diensten kan ontmoeten, merk ik dat het goed is om met verschillende leeftijden ruim de tijd te nemen om met elkaar te praten en te lachen. Ik denk voor herhaling vatbaar!

Om op zon dag iets creatiefs te doen, is voor veel mensen een leuke bezigheid. Lang niet iedereen doet dat thuis, wat voor mij heel normaal, soms zelfs dagelijks is, is voor een ander natuurlijk helemaal niet zo. Dan is het leuk om dat te delen met anderen, en ik hoorde veel enthousiaste reacties op deze vrouwendag. En als herinnering heeft iedereen een hart om naar te kijken of uit te delen aan een ander…

Ik had het verzorgen van de bloemen ook op me genomen, ook iets waar ik altijd veel plezier aan beleef. Mijn schoonvader weet dat en hij had maanden geleden al een partijtje snoei afval bij mij achter het huis gegooid, en zei toen: " Hier ontstaat vast wel een keer weer iets moois uit…" Op het moment dat het hier kwam liggen had ik er geen plannen mee, toch schoot me bij de voorbereidingen voor de vrouwendag meteen door het hoofd dat ik wel iets met het hout kon doen. En zo kwam het dat op iedere tafel in de zaal een stronk hout kwam te liggen met narcissen erop gebonden en mos eromheen. Het stond mooi en fijn om geen gedoe met water geven te hebben, bollen hebben natuurlijk genoeg vocht in zichzelf!

Door de warmte in de zaal kwamen alle bolletjes mooi uit en hadden we een fleurige aankleding.

Eenmaal weer thuis heb ik nog even lekker zitten haken aan mijn crochet along. Ik doe af en toe een extra rijtje ertussen, maar dat is afgelopen week niet gebeurd, in heb door de drukte veel minder tijd gehad om te haken, ik loop zelfs een week achter. Maar goed, dat haal ik later wel weer in…Wat blijft het toch lekker om even je hoofd leeg te maken met die haaknaald in je hand…

Gisteravond bij het opruimen na het avondeten heb ik van de resten extra pure chocola, die ik gebruikte voor het maken van brownies voor de vrouwendag,  een lekker suikervrij taartje gemaakt. Een dikke reep chocola smelten, dit in bakpapier gieten, dan powerfruit, (zaden, bessen) erop strooien, en als extra heb ik er gebrande pecannoten overheen verkruimeld. Heerlijk bij de thee op een snoepmoment…

En vooral als het nog niet aangesneden is, ook een mooi taartje!

Fijne week allemaal weer, 

groetjes Willemien

Gezond eten en lekker naar buiten…

het eten zonder suiker bevalt ons nog steeds goed! Ook de kinderen lijken hun draai goed te hebben gevonden, een rijstwafel met smeerkaas, wat fruit of een paar zoute stokjes, ze vinden het allemaal prima. Heel af en toe heeft vooral Giulia het er moeilijk mee, die is echt van de appelmoes, rijst met boter en suiker, yokidrank en snoepjes. Maar ze doet het heel knap! We zijn echt trots op alle vier.

Zelf vinden we het eigenlijk niet eens zo moeilijk, we maken veel meer zelf, wat we al wel deden, maar nu nog meer. Zo maakte ik als lekkers voor het weekend bij de thee, pure 70 % chocolade met powerfruit wat ik kocht bij een delicatessenwinkel. Allerlei zaden en gedroogde vruchten. Heerlijk, een stukje ervan bij je warme thee. Dat is niet moeilijk genieten hoor!

Wat ik wel lastig vond is dat ik erg van bakken hou, en ook onze kinderen verkiezen eigen baksels boven die van de bakker. En daar zit met suikervrij echt een probleem, de dingen die ik uitprobeerde werden niet echt wat we ervan hoopten. En als je al je ingrediënten dan bij elkaar optelt, is het best erg jammer dat het niet lukt wat je bakt. Nu heb ik een prijzige pot kokosbloesemsuiker gekocht. En daarvan heb ik voor het eerst iets heerlijks kunnen bakken, een brownies. Waar iedereen hier zo dol op is! De 225 gram suiker uit het recept heb ik vervangen door 200 gram van de kokosbloesemsuiker. We vonden het niet verschillen, nou ja, wel natuurlijk het idee dat je geen slechte suikers binnen krijgt. Dit is echt een opsteker! We bakten eerder ook wel door de week, nu bak ik 1 keer in het weekend. Dus evengoed krijgen we al veel minder suikers binnen. Het blijft natuurlijk wel suiker, en koek is niet een levensbehoefte maar om te genieten, en een extraatje is het wel fijn dat ik zelf iets kan bakken. Suikervrij eten, het valt ons mee. Echt, het geeft veel meer energie, veel meer bewuste keuzes die we maken. En Arnoud en ik vallen er bij af. Dat is niet het eerste doel maar geeft wel aan dat het goed is.

En ook het gewone eten laat in ieder geval ons beseffen dat het belangrijk is om gezonde keuzes te maken. Zo maakte ik een salade zonder sla, maar met chinese kool, appel, komkommer, een dressing van yoghurt, mosterd, en een lepel mayonaise. Met wat peper en zout op smaak gebracht, en ik had er garnalen in, Arnoud en Eileen namen hamblokjes. Echt genieten, helemaal omdat we in het zonnetje zaten te smullen…. Wij hebben nu niet het idee dat we er iets voor moeten laten..eerder dat we er meer van genieten!

En dan de kippen erbij in de tuin, rondscharrelend op zoek naar wormen, we konden fijn opladen, afgelopen weekend!
fijne week verder allemaal! Willemien

Kleur……(geniet je mee?) 

Een heel drukke werkweek ligt achter me,
oudergesprekken op school, een ziek kind, allerlei extra klusjes en vandaag de verjaardag van mijn collega en mij in de klas. Heerlijk was het. Ik was er alleen de ochtend, had mijn schminksetje meegenomen en heb alle kinderen even geschminkt. Leuk! We hadden een handig programma in elkaar gezet waarbij de kinderen in kleine groepjes lekker aan de slag konden, en we werden allebei vreselijk verwend! Superleuk is dat! Mijn jongste dochter was ook mee, en dat was voor veel meiden een leuk 'project' om mee bezig te zijn…

Ook had ik eindelijk weer tijd om aan mijn crochet along verder te gaan. En het resultaat mag er zijn, ik ben dol op de kleuren en de bolletjessteek die ik niet kende vind ik erg leuk geworden. Nieuwe plannen voor een andere deken borrelen al boven…Een deken vol met bolletjes….Nu nog op pad voor haakgaren!

Mijn omslagdoek die ik haakte naar het patroon van Haken en kleur is af. Ik ben er blij mee, echt leuk voor het voorjaar. En het was heel makkelijk haken, echt lekker gedachteloos bezig zijn, nou ja, je hebt juist ruim de tijd voor je gedachten en hoeft niet echt te tellen of te rekenen. Net wat voor mij, met de kinderen om me heen heb ik daar altijd moeite mee en dit ging super lekker! Ik droeg hem vandaag naar school, ik haakte er een bloem op uit het boekje Kleurrijke cadeautjes haken. Met een broche-speld erachter is het handig wisselen. Ik verwacht zo maar dat ik deze omslagdoek vaker dragen zal!

En ook druk ben ik met de vrouwendag die ik organiseer met andere vrouwen van mijn onze kerkelijke gemeente. Ik ga er een workshop geven waarbij we creatief aan de slag gaan. Ik verwacht dat het een heerlijke vrolijke kleurrijke chaos gaat worden met al die vrouwen…..En ik hoop dat het voorbeeld zal leiden tot leuke resultaten bij de vrouwen. Mijn zus maakt labels die we aan de werkstukken gaan maken. Het belooft super-leuk te worden! In ieder geval ben ik blij met wat we gaan doen!

Nu eerst heerlijk weekend houden!! Volgende keer weer meer over onze suikervrije belevenissen…..

Willemien