Kind ziek, kind zwak en kind misselijk….

Niet echt een leuke titel voor een blogberichtje…maar het is wat het is. Vanaf maandag heb ik drie kinderen thuis, en inderdaad, eentje ziek, eentje zwak en eentje misselijk. Mijn oudste zoon heeft het het ergst te pakken. Hij is heel slap nadat hij hoge koorts had. Vandaag ging hij voor het eerst weer even in bad. Maar kwam er trillerig uit. Dus hij ligt nu weer in de bank.
Na vijf dagen heb ik het zelf wel een beetje gehad. Uiteraard ben ik heel blij dat Jarne (inmiddels 6 weken oud) en ik zelf niet ziek zijn geworden! En het was op sommige momenten ook best gezellig en hebben we voorgelezen, spelletjes gedaan en lekker gerelaxt. Maar ik miste wel even de vrijheid van even boodschappen doen, even een bak koffie bij mijn schoonmoeder of de ochtend dat mijn moeder hier altijd gezellig is. De voorraadkast is leeg, de melk is op en ik snak naar even naar buiten zonder dat ik me schuldig voel omdat ik de kinderen even alleen laat.
Morgen vieren we de verjaardag van mijn moeder, en ik hoop dat in ieder geval de meisjes voldoende zijn opgeknapt om mee te gaan. Dat Olaf dat nog niet trekt, lijkt duidelijk. Dus ik heb me er al bij neergelegd dat ik er alleen heen ga rijden. Maar goed, dat is morgen…

Waar ik wel tijd voor had tussen al het wassen, schoonmaken en zorgen door, is het haken, ik ben weer een stukje opgeschoten en het wordt een kussen. Lekker vrolijk! Nu hopen dat ik volgende week wel weer de markt kan opzoeken, dan kan ik me uitleven op kant, band en stof voor het maken van de achterkant en de pipingrand. Nu al zin in!

Vorige week maakte ik een jurk voor mezelf. Omdat ik een heel fijne jurk gekocht had heb ik die nagemaakt. De stof komt van de markt, en ik ga zeker op zoek naar een soortgelijke stof, de jurk is erg fijn geworden, en helemaal naar mijn zin! Dus die gaat wel in de herhaling…de jurk die ik namaakte zit ook al zo lekker…

 

Fijn weekend,

Willemien

En langzaam komen we weer op orde….

Nu de stroom bezoek wat is opgedroogd, is er weer wat tijd voor ontspanning. Ik ben lekker aan de haak geslagen. Wat fijn nu mijn handen niet meer zoveel pijn doen van de medicijnen! Omdat ik ondertussen een koffer vol met resten haakkatoen heb, vond ik het zonde om meteen weer nieuwe katoen in te slaan en zocht ik gewoon wat bolletjes uit die samen een mooie granny konden vormen. Deze komt uit het boek haken en kleur en heb ik al vaker gehaakt. Ik heb nog niet precies een idee wat ik met de granny's ga doen, maar ik haak gewoon tot het dunste bolletje op is. De stand is nu 22 granny's…

Ik geniet van de vrolijke kleuren! En zo handig op te pakken omdat het zo'n klein werkje is! Ook ben ik begonnen met een kadootje wat ik wilde haken, hier moet ik nog even mee verder maar de steek is zo leuk! Dit is de paasei steek uit het boekje haken en kleur….maar dan in een ander ontwerp gebruikt.

Ondertussen genieten we enorm van Jarne. Hij doet het goed en we komen helemaal in onze rol met knuffelen en flesjes geven. Vooral Olaf is zo trots!

Hoe kan het ook anders met zo'n lief broertje. En wat doet het ons gezin goed dat ik hele weken thuis ben. Voor de kinderen is het fijn duidelijk dat er geen oppas is of dat ze niet naar het kinderdagverblijf hoeven, en ook merken we het aan de was, iets heel logisch eigenlijk, maar wat is het fijn om iedere dag de was bij te hebben. En nu heb ik ook voor het eerst eigenlijk een goed ritme in het wegvouwen en in de kast leggen van de was. 

Zelf geniet ik ook erg van het koken en opruimen in huis. En ook daarin heb ik omdat ik aan de flestijden gebonden ben veel meer ritme dan normaal. Je weet dat je maar kort de tijd hebt, dus bij mij werkt het toch wel zo dat ik dan eerst mn huishouden snel op orde breng, en daarna blijft er dus ook nog genoeg tijd over om te haken. Alleen de avonden, die zijn wel heel snel om…maar goed, overdag zit in nu ook gerust te haken of wat te ontspannen. En ik merk, mijn bloeddruk lijkt veel beter onder controle zo!

groetjes Willemien

De stroom bezoek blijft nog even aanhouden…

heel gezellig maar mijn jongste dochter heeft er ondertussen wat minder zin in…En dat is natuurlijk best te begrijpen. Iedere ochtend ben ik eerst zelf druk met poetsten en ruimen, en daarna zit mama met allerlei mensen koffie en thee te drinken en er is geen tijd om te knutselen, spelletjes te spelen of voorlezen…daar moeten we maar snel wat aan doen!
Vandaag ging ik met Jarne op mijn werk zelf op bezoek. Op de basisschool waar ik werk in groep 4. Het was feest! Samen met een collega die ook een kleine baby heeft even de klas in, foto's maken, gezellig vertellen en luisteren en wat lekkers eten. Erg leuk om de verhalen van de kinderen zelf te horen...

En ook de juffen van onze eigen kinderen kwamen hier thuis op bezoek. Dat is toch wel heel speciaal, en wat zijn de kinderen dan trots dat ze hun broertje kunnen laten zien! Vanaf morgen hoop ik ze zelf weer naar school te brengen. En wat we hebben afgesproken is dat bij goed weer ik ze lopend met Jarne in de wagen naar school breng. Wat jammer dat het voor deze week zulke slechte weerberichten zijn! Maar goed, er komen vast nog genoeg mooie dagen.

Het lekker zelf bezig zijn mag duidelijk zijn, daar is bijna nog geen tijd voor. Het haken wil ik graag weer oppakken nu mijn handen niet meer zo veel pijn doen. Maar eerst moet ik op zoek naar een leuk idee en nieuw katoen. Dus dat duurt even. Ondertussen genieten we hier van alle babygeluk!

Wat ik wel al even heb kunnen doen is het naaien van een babymutsje wat over de oren goed blijft zitten, ik had al wel een aantal mutsjes maar niet eentje blijft goed zitten als Jarne slaapt in de wagen. En iedere keer stoppen om het mutsje weer over zijn oortjes te doen is ook zo wat, dus naaide ik een ieniemienie kaboutermutsje…

En als ik het lint strik onder zijn kin en goed wegstop in zijn jasje, blijft het heel goed zitten. Zo zitten zijn oortjes goed verstopt!

groetjes Willemien